[Orpg] Jacintha & Tessa

Merel Beaumont
..Het bloedbad is al geweest en dat kunnen we niet veranderen onze verdediging is zwak nu dus we kunnen zoiets niet nog eens aan en hopelijk begrijpt Edward dat..
Ik keek even na het papier .. We moeten hopen en afwachten deze mensen willen geen oorlog dus de zet is aan onze koning..
Ik keek even na de kaart.
Ik moest hier nog blijven dit was de omgeving waar mijn moeder was opgegroeid .
Ik wou hier mijn antwoorden halen en ik wou wat meer over deze mensen te weten komen.
Ik keek na de witte jurk die ik aan had.
Ik keek na het gouden versiering erop.
er viel heel even een traan over mijn gezicht.

Olivia Elaine Newton

'' Maar Merel, je bent een moeder van twee kinderen .. je kan hier nu niet blijven. Ik zal met Edward gaan praten maar .. je moet ook rekening houden met je gezin '' zeg ik dan tegen haar.
Ik geef de brief weer even terug aan Merel.

Merel Beaumont

Ik keek Olivia aan en liep zonder wat te zeggen de tent uit.
Ik wist dat ik nu twee kinderen had ik wist dat die me nodig hadden maar het gevoel om wat te weten te komen over mijn verleden was belangrijker voor me.
Wie weet waarom ik nu hier heen geleid was.
Wie weet waarom die mensen zo aardig tegen me waren en wat allemaal die man had gezegd.
Ik liep even een stukje.
Een paar mannen keken me na.
Ik was nog jong ik kreeg het idee dat ik er nog niet aan toe ben om een kind te hebben en vooral niet twee.
Ik ging even zitten op een stuk gras.
Ik staarde na de lucht en zuchtte.
Waarom was dat nou mijn grootste wens altijd wou ik kinderen en nu ik ze heb ..
Ik zuchtte nog even.
Opeens kwam er iemand naast me zitten.
Het was een jongen van mijn leeftijd.
Hij keek ook na de lucht.
"Het is moeilijk he om ene keuze te maken ."
Ik keek hem even verbaasd aan .
Hoe wist die dat ?
"Een wijze vrouw die ik lang kende leerde me na mijn hart te luisteren en die te volgen."
Ik keek de jongen nog steeds aan en luisterde aan dachtig.
"Merel luister na je gevoel doe wat jij het beste vind en denk niet aan je kinderen die redden je wel echt waar die redden zich wel want ik moet het weten."
Lachte die man.
De jongen had wat over zich heen rust en kalmte .
De vragen van hoe die het wist en wie die was was verdwenen.
Ik keek nog even na de lucht en toen weer op zij.
De jongen was verdwenen.
Ik keek om me heen maar ik zag niks meer.
Ik wreef even met mijn hand over mijn hoofd.
Word ik gek ?
Dacht ik heel even.
Ik begon even te lachen en schudde mijn hoofd.
Ik zag Olivia in de verte aankomen.
Ik stond op en klopte even mijn jurk goed.
"Olivia ik wil het niet horen dit word mijn beslissing ookal moet ik mijn kinderen hier halen maar ik moet het weten ik wil mijn moeder beter leren kennen . die kans krijg ik niet meer ik wil weten wie haar familie waren ik wil weten hoe zij is opgegroeid . Het enige dat ik weet dat ze al die jaren voor me heeft gezorgd en dat ze veel van mijn vader hield en de heerlijkste broodjes van het land maakte maar wie ze echt was dat verzweeg ze altijd , ik wil het weten !"

Olivia Elaine Newton

Ik zucht even, ergens begreep ik Merel wel .. Maar waarom nu deze keuze .. De kinderen zouden dan wel niet dood gaan maar ze liet Ivon nu al het werk doen terwijl ze zelf ook een ouder was ..
" Ik kan je niet tegenhouden .. Het is jouw keuze .. " zeg ik dan maar.
" Ik zal terug naar Edward en Ivon gaan en het nieuws brengen, en ik zal in overleg gaan met Edward .. " zeg ik dan.
Ik keer me om en loop alvast weg, ik vroeg me eigenlijk af waar het paard was gebleven waar ik op was gekomen .. Althans .. Ik was er op gekomen nadat ik hem een soort van gejat had van Maik.

Merel Beaumont
Deze keuze was echt moeilijk.
Ik miste Ivon en de kinderen ze zijn nog geen eens een dag oud.
Ik kon hem niet al het werk doen.
Ik liep na de tent waar Robin lag.
Hij sliep.
Ik boog over hem heen en gaf hem een kus op zijn voorhoofd.
Een traan liep over mijn wang op zijn gezicht.
Ik begreep Olivia ook ze was erg wijs als het om moeder zij ging.
Ik ben een slechte moeder dacht ik heel een en barstte in tranen uit.
Mijn gezicht verstopte ik in de dekens die om Robin lag.

Olivia Elaine Newton

Ik loop het kamp over in de hoop dat ik het paard vind, opeens word ik keihard vastgegrepen aan mijn arm en omgedraaid.
" En waar was u dan wel niet naar aan het zoeken ? " zegt een man dan wat dreigend.
" Ik ben op zoek naar mijn paard, ik wil namelijk terug naar mijn verloofde gaan om met hem te overleggen zodat jullie weer vredig kunnen verder leven " zeg ik dan terwijl ik mijn arm los ruk.

Merel Beaumont
Ik voelde een hand door mijn haar gaan.
Ik keek even op.
"Wat is er Merel ?"
Ik probeerde mijn tranen weg te vegen "Je kent me ik doe weer alles verkeerd"
Er verscheen een klein lachje op zijn gezicht.
"je bent gewoon te hard voor je zelf..

Olivia Elaine Newton

Hij kijkt me wantrouwend aan " er zegt iets in me dat ik u niet kan vertrouwen " zegt hij dan.
" Luister, ik houd me altijd aan me beloftes .. Ik weet dat u me niet kent, en ik vraag u ook niet om me te vertrouwen .. Maar als ik nu niet kan praten kan niemand overleggen met mijn verloofde en u wil toch ook liever vredig blijven leven. Dat is het beste voor beide partijen, vind u ook niet ? " zeg ik dan.
Hij knikt en lijd me dan naar mijn paard.

Merel Beaumont
Ik keek Robin aan ..Maar ik ..ben een vreselijke moeder... zei ik zacht.
De tranen stroomde opnieuw over mijn wangen.
..Ik weet niet wat ik moet doen , ik wil hier blijven maar ik wil ook na mijn kinderen en man..
Ik slikte even en met mijn tranerige ogen keek ik Robin aan.
.. Het spijt me dat ik je hier lastig val en dan nog zonder te vragen hoe het met je gaat ..
Robin begon weer te glimlachen ..Merel je valt me nooit lastig en je kan me alles zeggen daar ben ik voor..

Olivia Elaine Newton

Uiteindelijk word mijn paard gebracht, ik loop een stukje van het kamp af en stap op.
Opeens komt er iemand aangerend, ik kijk even " mevrouw Newton, waarom gaat u nu al weg ? Kom toch wat eten met ons " zegt de man dan.
Ik glimlach even " hartelijk dank voor het aanbod maar ik moet gaan overleggen met mijn verloofde en daarbij moet ik een boodschap doorbrengen vanaf Merel, in weet nu dat zij en Robin in goede handen zijn .. " zeg ik dan.
De man knikt even " weet u het heel zeker ? We hebben heerlijk eten en het is best een tijdje reizen terug naar huis " zegt de man dan.
" Ik vind het erg vriendelijk van u en ik twijfel er ook niet aan dat u geen lekker eten heeft maar ik weet het geel zeker " antwoord ik dan.
Ik vroeg me af waarom de man zoveel moeite probeerde te doen om me te laten blijven eten.

Merel Beaumont
Even praten met Robin luchtte op.
Hij moest nu even rusten dus ik wandelde even het kamp door.
Ik zag de kampvuren aangaan en zag de mannen erom heen zitten.
"Mevroue wilt u wat eten?" vroeg één van de mannen.
Ik schudde mijn hoofd "Nee dank u."
Ik liep even verder.
Ik zag Olivia vertrekken en ze verdween in de duisternis.
Mijn hart voelde koud en gebroken aan.
Ik miste Ivon's armen om me heen.
Mijn handen gingen na me buik.
Snel veegde ik een traan in mijn gezicht weg.

Merel Beaumont
De avond ging snel voorbij .
Ik had de hele nacht niet geslapen.
Ik miste mijn gezin.
Heb ik weer ik wil iets en het ka niet en ik ..
Ik zuchtte even.
Olivia zal nu wel bij mij en Ivon's huis zijn.
Wat zal Ivon boos op mijn zijn ik heb hem achtergelaten met 2 kinderen die net 3 dagen oud zijn.
Hoe kon ik dat me zelf ooit vergeven.
Ik zal begrijpen als ik later terug komt dat die wilt dat ik vertrek.
Ik keek in een stuk glas die op de tafel lag.
Mijn vingers gingen over het glinsteren stuk.

Olivia Elaine Newton

Ik was inmiddels aangekomen, Edward, Maik en Ivon waren aan komen rennen.
Ik had mijn excuses aangeboden aan Maik, Ivon uitgelegd waar Merel was en Edward boos gezegt dat ik meteen met hem wou praten.

Nu loop ik op afstand van het huis met Edward, uiteindelijk stop ik met lopen.
Ik kijk Edward aan " Olivia wat is er aan de hand ?" vraagt Edward dan.
Ik kijk hem aan " wat is er met jou aan de hand is de vraag " zeg ik dan tegen Edward.
Hij kijkt me raar aan " Edward doe niet alsof je niets weet .. Denk je nou echt dat ik zo achterlijk ben ? " zeg ik dan.
" Olivia ik weet echt niet waar je het over hebt " zegt Edward dan.
" Edward je handtekening staat verdomme onder die oorlogsverklaring ! Je weet dat we nu niet sterk genoeg zijn voor oorlog ! " zeg ik dan.
" Olivia welke oorlogsverklaring ?! Ik heb nooit een oorlogsverklaring gezien " antwoord Edward dan.
Ik schud even mijn hoofd en keer me om " zoek het lekker uit ! Ik ben ergens bij het meertje mocht je weer bij zinnen komen " zeg ik dan.
Ik loop weg bij Edward en ga dan richting het meer.
Ik ga op de kei zitten en kijk over het meer uit.
Opeens komt er iemand naast me zitten, ik kijk op en zie dan dat het Maik is " Maik het spijt me zo erg dat ik je terug heb laten lopen " zeg ik dan.
Hij glimlacht even " het is echt geen probleem .. Trouwens .. Ik kan ook heel goed luisteren .. " zegt hij dan.
Ik lach eventjes zacht en vertel dan wat er aan de hand is terwijl ik wat voor me uit kijk en soms Maik aan kijk.
Hij luisterd geduldig " ik weet gewoon niet waarom hij het niet wil toegeven .. En het lijkt me nogal moeilijk om Edward zijn papieren en handtekeningen te vervalsen " zeg ik dan.

Merel Beaumont

Ik liep weer over het kamp heen.
Ik liep na een soort van opgezette weide.
Een prachtige witte schimmel kwam na me toe gedraven.
Ik aaide het beest over zijn hoofd.

Olivia Elaine Newton

Ik keek samen met Maik uit over het meer " Olivia ? " zegt Maik dan.
Ik kijk hem aan, net op dat moment kwam Edward aangelopen.
Ik kijk even op en kijk Maik dan weer aan " nee laat maar " zegt Maik dan, hij staat op en loopt weer terug naar de stallen.
Even kijk ik hem na, dan kijk ik naar Edward " en ? " zeg ik dan.
" Olivia ik heb echt niet .. " begint Edward dan.
" Edward ik heb die brief vaak doorgelezen, je handtekening etcetera kan er niet zomaar onder komen. De papieren kunnen moeilijk vervalst worden. Als je slim bent verklaar je het nietig .. " zeg ik dan.
Ik loop voorbij Edward het huis in van Merel en Ivon, ik vroeg me af wat Maik wou zeggen.
Ik loop naar boven toe, naar de kinderkamer .. Daar zie ik Ivon zitten.
" lukt het een beetje of moet ik helpen ? " vraag ik dan aan hem.

Merel Beaumont
` Merel !` word eropeens achter me geroepen ..
Ik kijk om ik zie die man na me toe gelopen.
.. Kan u me misschien helpen er is een probleem en ..
Ik knikte .. Maar natuurlijk ..
Toen ik met hem terug liep zag ik een paar mannen vechten.
Ik sprong er tussen en ik kreeg zelf een keiharde klap.
Ik keek de man aan en gaf hem ene fikse klap op zijn gezicht hij viel om .
.. En nu kappen ! .. schreeuwde ik.
Alle mannen keken me aan.
.. Jullie zijn geen vijanden jullie moeten samen werken..
De man knikte .
Ik liep met hem na zijn tent.
Ik pakte even ene natte doek en legde hem op de plek waar ik was geraakt.
.. Wat is het probleem ?..
De man zuchtte.

Olivia Elaine Newton

Ik had Ivon nog wat geholpen.
" Olivia .. Als er wat is tussen jou en Edward, praat dan gewoon met elkaar " zegt hij dan.
" Ik probeer met hem te praten maar .. " zeg ik dan, ik kijk Ivon even aan.
" Ga " zegt hij dan, ik zucht even " je gaat nu met hem praten en dat is een bevel ... En wie een bevel niet opvolgt .. " zegt Ivon dan.
Ik kijk hem even aan en zucht dan nogmaals, ik maak een reverence en loop dan weg.
Ik zie Edward buiten lopen, ik loop ook naar buiten toe.
" Hoe zou het volgens jou er zijn gekomen dan ? " zeg ik dan tegen Edward.
Hij kijkt op " ik zal de nietig verklaring gaan schrijven .. Ik heb geen idee Olivia .. " zegt hij dan.
Ik knik even, hij zet een stap naar me toe .. Ik zag de pijn in zijn ogen weer " Olivia .. Ik .. Sorry " zegt Edward dan.
" Edward .. Het is al goed " zeg ik dan, hij blijft pijnlijk kijken.
Ik druk mijn lippen even op de zijne.

Merel Beaumont
Ik was op weg naar huis .
Ik zat op die prachtige witte schimmel.
Het was een merrie .
Robin mocht blijven hij kon nu ook niet reizen.
Ik keek even achter om.
Hoe moest ik straks..
Ik zuchtte en spoorde de merrie aan.

Olivia Elaine Newton

Edward legt zijn handen aan weerszijden van mijn hoofd en kijkt me even aan " nee Olivia .. Het is niet goed " zegt hij dan.
Hij laat me los en grijpt het paard waarmee Maik op weg was naar de weide.
Hij rijd er vandoor " Edward wacht ! " roep ik in paniek.
Rennen was geen mogelijkheid hij was veel te snel op zijn paard, ik raakte enorm in paniek .. Wat zou hij gaan doen ..
" Maik ik heb nu een paard nodig " zeg ik dan in paniek.
Maik kijkt me aan en houd me even vast " niets daar van Olivia, je blijft hier. Ik ga zoeken " zegt hij dan.
Ik probeer me los te trekken " maar straks .. Ik wil .. " zeg ik dan.
Ik barst in tranen uit.

Merel Beaumont
Ik was bijna bij mijn huis toen ik Edward op me af zag komen op een paard.
Ik schrok me dood want hij zag mij niet.
Ik pakte de teugels van zijn paard en liet hem stoppen .
.. Merel ?.. zei die even verbaasd.

Olivia Elaine Newton

" Olivia rustig aan, ik zal hem vinden .. Wat er ook gebeurd " zegt hij dan.
Ivon komt naar buiten gelopen, Maik rent naar de stallen en rijd evenlater weg met een paard.
" Olivia wat is er aan de hand ? " zegt Ivon dan, ik kijk hem betraand aan en leg hem het verhaal uit .. Het was tenslotte zijn broer.

Merel Beaumont
Ik keek hem aan .. Edward ik moet je wat zeggen het is dringend en een erg groot probleem..
Edward keek me nog even geschokt aan.
Ik zag Maik in de verte aankomen..

Olivia Elaine Newton

" Wat als hij nou .. " zeg ik dan wat snikkend.
Ik schud mijn hoofd en droog mijn tranen even ik haal een van de paarden uit de weide en ga in galop.
Er krakt een tak onder de hoef van het paard waarvan hij schrikt, hij slaat op hol, ik houd hem stevig vast en probeer hem rustig te krijgen.
Hij rent het bos in en gooit me daar van zijn rug af, ik kom met een behoorlijk harde knal op de grond terecht.
Ik ben duizelig en zie alles dubbel .. Ik haal diep adem en probeer wat overeind te komen.
Ik verrek van de pijn, ik zie dat mijn hand onder het bloed zit, ik kruip richting een boom en probeer me wat omhoog te trekken er aan.
Ik moest en zou Edward vinden .. Maar voor ik het wist zakte ik weer neer op de grond.
Ik leun met mijn hoofd tegen de boom aan " Edward, alsjeblieft .. " was nog het enigste wat ik kon proberen te roepen.
Er stroomde wat tranen over mijn wangen hen terwijl ik steeds verder buiten tijd raakte.. Ik probeer bij tijd te blijven maar het lukt niet echt.

Merel Baeumont

Toen Maik bij ons was zag ik één van onze paarden op hol geslagen.
"Maik ga jij er achterna ?" Hij knikte "Olivia !?" zei Edward opeens en rukte zich van me los.
Ik reed achter hem aan en we kwamen snel bij een bewusteloze Olivia.
Ik en Edward tilde haar op één van onze paarden.
We reden naar huis.
Edward tilde Olivia van het paard af .
"leg haar maar in onze bed." zei ik snel tegen Edward.
Ivon kwam aangelopen en toen die mij zag kreeg die tranen in zijn ogen.
Ik rende op hem af .
Zijn armen deed die om me heen en hij drukte zijn lippen op de mijnen.
"Het spijt me ." zei ik zacht.
Hij keek me met tranen in zijn ogen aan "Ik snap het en ik vergeef je ." zei die en drukte weer zijn lippen op de mijnen. "Hoe gaat het met de kinderen ?" vroeg ik snel. "Goed ze groeien als kool en Rose lijkt precies op haar moeder." Hij veegde ene traan uit mijn gezicht.
Maik kwam aangereden met het andere paard.
Ik zag hem na de stal gaan.
"Ivon er moet ene arts bij Olivia komen ze is van het paard gevallen."
Ivon knikte.
Maar toen we na binnen liepen hoorde ik een baby huilen.
Ik begon te lachen "Ik ga wel." zei ik tegen Ivon en ik liep naar de baby kamer.
De kleine Rose huilde maar toen ze mij zag was dat snel afgelopen.
Ik tilde haar op en gaf haar een kus op haar voorhoofd.
Ik zag de kleine River nog slapen.
de kleine Rose kreeg hele kleine rode haartjes op haar hoofd.
Ik begon te lachen "je word echt mijn kleine rode roos."
Ze had ook vel blauwe ogen de kleur die Ivon's ogen ook had.
Ik keek even na River .
Hij had bruin haar eigenlijk leek die wel ene beetje op Edward.
Toen ik dat dacht begon ik te grinniken.

Olivia Elaine Newton

Mijn hoofd bonkte als een gek, ik opende heel eventjes mijn ogen maar ik zag alles dubbel en al snel vielen mijn ogen weer dicht.
'' Olivia ? '' hoorde ik een stem zeggen, het leek net alsof het ver weg van me werd gezegd.

Merel Beuamont
Toen Rose weer sliep liep ik nar beneden .
Ik had ene blouse broek en mijn beroemde lederen laarzen aangetrokken.
"Ivon we hebben ene probleem ." zei ik zacht toen die uit die ook beneden was.
Hij keke me aan "Wat is er dan ?"
"Nou het bleek dat niet alleen de volk uit de bergen een oorlogsverklaring heeft gehad. er is er ook één na onze grootste vijanden gegaan en die zijn wel uit op oorlog .. We kunnen dit nooit aan !" Ivon keek geschokt "weet je dat zeker ?" Ik knikte "Het volk uit de bergen willen ons bij staan dat heb ik al geregeld .. " Ivon keek me aan "Dat ze na dit alles nog ons willen helpen hoe heb je dat ooit geregeld."
Ik zuchtte "Mijn moeder was de dochter van hun leider .. ze werd verliefd op een boeren knecht mijn vader .. maar die leefde in het zuiden . hij was op trektocht voor zaden en zo hebben ze elkaar ontmoet , ze zijn verliefd geworden en zij heeft alles achter gelaten .. Haar vader / mijn overgroot vader is nu nog de leider ." Ivon keek me aan "Dus ik ben stiekem toch getrouwd met een vrouw van adel ?" zei die met een kleine glimlach.
Ik begon een beetje te lachen van die opmerking "Ivon mijn moeder heeft vanaf mijn geboorte mij daar neergezet als de opvolger ." Ivon wreef even over zijn hoofd "Waarom jou en niet één van je oudere zussen hun zijn eerst geborenen ?" Ik keek hem aan "Als ik dat wist Ivon had ik mijn moeder beter begrepen .. ze was altijd bezig met mij een nette vrouw maken .. Merel doe je jurk netjes .. Merel je moet leren borduren . Merel speel toch geen riddertje met je vader .."
Ik haalde even mijn handen over mijn gezicht "Maar dat is niet onze ergste zorg nu .. nu die oorlog en hoe kan het dat Edwards handtekening en zegel erop staat ? "

Olivia Elaine Newton

Er word een hand op mijn gezicht gelegd, ik hoor Edward zijn stem maar kan niet thuisbrengen wat hij zegt.
Ik houd hem wat vast en open dan voorzichtig mijn ogen weer wat.
Ik knipper wat als ik nog steeds dubbel zie maar dan gaat het alweer wat beter, ik begin een beetje te glimlachen als ik Edward zie.
Hij haalt mijn haar wat uit mijn gezicht '' Olivia het spijt me '' zegt hij dan.

Merel Beaumont
Ivon schudde zijn hoofd "Ik heb hier geen oplossing voor ."
"Ik ook niet ." zei ik wat fluisterend ..
Ivon stond op "Hoe kan hij ons ooit zoveel problemen veroorzaken niemand heeft zijn zegel niemand..En dat noemt zich koning"
Ik stond op en sloeg mijn armen om Ivon heen "Je weet niet wat er is gebeurd en je weet niet wat Edwards verhaal hierin is bekijk het van twee kanten voordat je oordeelt ."
Ivon drukte zijn lippen weer op de mijnen "je hebt gelijk."

Olivia Elaine Newton

Ik ga even wat overeind zitten en kijk Edward aan '' Edward .. het hoeft je niet te spijten, en ik vergeef het je maar hoe kan iemand aan jou zegel en handtekening komen ? '' zeg ik dan tegen hem.
'' Olivia ik heb ook geen idee, maar geloof me op mijn woord als ik zeg dat ik echt geen oorlog heb verklaard .. waarom zou ik dat doen op dit moment ? '' zegt hij dan.

Merel Beaumont
Ik was weer na boven gelopen.
Ik klopte op de deur van mijn kamer.
Olivia en Edward keken hoe ik stond in de deur opening.
"Gaat het ene beetje ?" vroeg ik haar.
Ze knikte "Edward kan ik je even spreken ?"
Edward knikte en liep met mij de hal op.
"Edward we hebben een enorm groot probleem .."
Edward keek me verbaasd aan.
Ik vertelde hem het hele verhaal dat ik ook aan Ivon had verteld.
Hij zuchte even en keek me aan "Merel ik weet het niet echt niet.. " Ik zuchtte ook "Edward wie kan bij jou zegel? jou ring is de zegel en ik denk dat jij die altijd om hebt."Hij keek na zijn hand en inderdaad hij had hem om. Ik zuchtte nogmaals "Vertel niks aan Olivia die heeft nu haar rust nodig en hoeft zich geen meer zorgen te maken." Edward was het daar mee eens.
Ik gaf hem ene schouder klopje .
Hij liep de kamer weer in.
Ik liep even nog na de baby kamer ..
ze lagen nog heerlijk te slapen.
Ik liep uiteindelijk weer na beneden en liep naar de keuken.
De bediende keken even op.
Maar ik zei niks .
Ik pakte ene appel en liep de keuken weer uit.
Ik nam een grote hap.
Mmmm wat zijn ze toch heerlijk.